در نیمه دوم بازی بعد از چند حرکت از بیجاری که تبدیل به گل نشد ؛وی با حرکتی زیبا توپ را به تور دروازه نیروی
زمینی چشباند ولی بعد از این گل حرکتی را از خود نشان داد که واقعا برای من بشخصه جای تعجب داشت وی
رو ب تماشاگران کرد و با دست آنها را به سکوت واداشت ؛ تماشاگران با دیدن این صحنه با شعارهایی که مهدی
بیجاری با آنها بیگانه بود از وی انتقاد کردند ، کم کم جو سالن آرام شد ؛ سوت پایان بازی بصدا درآمد ؛ درحالی
که هواداران کم کم قصد ترک زمین را داشتند مهدی بیجاری به سمت آنها آمد و با فریاد های آروم باشید و گوش
کنید سالن رو در سکوت فرو برد ؛
مهدی بیجاری : من خاک پای همه ی شما هستم ؛ من عشقم شماهاهستید ؛همه غیرتم رو پیرهن تیمم
هستش ؛ من اون حرکت رو برای آدمی انجام دادم که از بین جمعیت فهش ناموس بهم داد خودش هم فهمید که
با اون بودم ؛میخوام بدونید که من خاک پای سبزوارو سبزواریم ؛میخوام بدونید که تا جون دارم تو سبزوار و برای
سبزواری ها بازی میکنم ؛جونمم میدم ،بی ناموسم اگه دروغ بگم؛هر موقع دیگه منو نخواستید میام وسط همین
سالن منو تیکه تیکه کنید ؛ چندنفرن که میخوان جو سالن جو تماشاگرارو علیه من کنن ولی مطمئنم نمیتونن ؛
تروخدا واسه تشویق تیمتون بیاید نه هیچ چیزه دیگه ، خاک پای همتونم .
بعد از صحبت های بیجاری تماشاگران برای چند دقیقه یک صدا وی را تشویق کردند .